Η ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
και
ΤΑ ΝΕΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ

Εκτός από την εχθρότητα που υποκινείται από το απλό γεγονός ότι η θρησκεία είναι «νέα» (σε κοινωνίες όπου η κυρίαρχη γενική υπόθεση είναι ότι η θρησκεία πρέπει να είναι απαραίτητα «παλιά»), η ποικιλία των σύγχρονων νέων θρησκειών είναι τέτοια, που η καθεμιά τους μπορεί να δεχτεί επίθεση για κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που διαθέτει. Αυτές οι κατηγορίες μπορεί να ξεφύγουν μέχρι του σημείου της άκρατης αντίφασης. Έτσι, υπάρχουν περιπτώσεις όπου κάποιες νέες θρησκείες οι οποίες ενθαρρύνουν τα μέλη τους να συμμετάσχουν στις βασικές καθημερινές δραστηριότητες της ζωής, γίνονται αντικείμενο κριτικής επειδή φαίνεται «να εισχωρούν» σε σημαντικά κοινωνικά ιδρύματα και επιχειρήσεις, ενώ άλλες ομάδες που ασκούν κοινοτισμό καταδικάζονται για τον διαφορετικό τρόπο ζωής της κοινότητας και για τους ανθρώπους που «τραβούν έξω» από τη συμβατική κοινωνία. Κάποιοι επιπλήττονται για τον υλικό προσανατολισμό τους και την ανεκτική τους στάση στη σεξουαλικότητα και στη χρήση ναρκωτικών. Άλλοι δέχονται όχι λιγότερο εχθρικές αποδοκιμασίες επειδή παρακινούν νέους ανθρώπους να διατηρήσουν έναν άκρως ασκητικό τρόπο ζωής. Σε μια εποχή όπου υπάρχουν πολλές κοινωνικές δυνάμεις που υποκινούν τη διάσπαση της σύγχρονης οικογένειας, είναι οι νέες θρησκείες που συχνά επιλέγονται να κατηγορηθούν ότι «διασπούν οικογένειες». Αυτές οι κατηγορίες στρέφονται μόνιμα εναντίον των νέων κινημάτων, με τη μόνη ίσως δικαιολογία ότι εναντίον τους έγιναν παρόμοιες καταγγελίες με εκείνες που έγιναν εναντίον των μοναστικών κινήσεων στο πέρασμα των αιώνων.