Παρόλο που δεν πιστεύουν όλα τα μέλη της Σαηεντολογίας (πράγμα που γίνεται φανερό από τις συζητήσεις και τις πολλές συνεντεύξεις) ότι υπάρχει ένα ειδικό θεολογικό σύστημα, υπάρχουν τουλάχιστον δύο θεμελιώδη επίσημα χαρακτηριστικά τα οποία δείχνουν ότι υπάρχει ένα θεολογικό σύστημα. Πρώτον, ο ρόλος του χαρισματικού ηγέτη στην εγκαθίδρυση της εκκλησίας και, δεύτερον, η ύπαρξη ενός ανεπτυγμένου θρησκευτικού δόγματος και ιερής γνώσης που έχει ένα συστατικό που απευθύνεται στους μυημένους και ένα συστατικό που απευθύνεται σε όλο τον κόσμο.
I.I. Ο Χαρισματικος Ηγετης
Το έργο του ιδρυτή της, του Λ. Ρον Χάμπαρντ, είναι η βάση για το δόγμα και την οργάνωση της Σαηεντολογίας. Το έργο του Χάμπαρντ είναι τα αξιόπιστα κείμενα στα οποία πάντοτε καταφεύγει κανείς και τα οποία συνεχώς αποτελούν αντικείμενο μελέτης. Με εσωτερική αυτοβουλία της εκκλησίας, τα κείμενα του
Είναι σημαντικό να τονίσουμε μια βασική διαφορά ανάμεσα στον χαρισματικό ιδρυτή του κινήματος και στους οπαδούς του. Για τον Λ. Ρον Χάμπαρντ, το μονοπάτι άνοιξε ως αποτέλεσμα του δικού του χαρίσματος. Για τους οπαδούς, απαιτείται μελέτη σε βάθος με την καθοδήγηση των γραφών.
Ο σκοπός των γραφών είναι να φτάσει κανείς σε μια πνευματική ταυτότητα και να αλλάξει τη συνείδηση του εαυτού του.
Ο σκοπός των γραφών είναι να φτάσει κανείς σε μια πνευματική ταυτότητα και να αλλάξει τη συνείδηση του εαυτού του. Θα πρέπει να τονιστεί ότι η διαδικασία για την επίτευξη νέων επιπέδων συνείδησης του εαυτού έχει γραφτεί και ρυθμιστεί λεπτομερώς από τον Λ. Ρον Χάμπαρντ. Βλέπουμε ότι είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι η λεπτομερής ρύθμιση και έγκριση των διαδικασιών είναι ένας σημαντικός τρόπος αποτροπής κάθε σχίσματος. Η πόρτα για κάθε πιθανότητα νέων ερμηνειών των έγκυρων κειμένων είναι κλειστή με έναν εξαιρετικά απλό αλλά αποτελεσματικό τρόπο. Εννοείται ότι η πλήρης αλήθεια βρέθηκε με τις προσωπικές εμπειρίες του Χάμπαρντ. Και αυτές οι προσωπικές εμπειρίες συνδέονται με την τεχνολογία της επίτευξης μιας αληθινής πνευματικής ταυτότητας. Σε αντίθεση με το βίωμα του Λ. Ρον Χάμπαρντ που συνέβη μία φορά και είναι μοναδικό (και το οποίο αποτελεί πρότυπο), το βίωμα των άλλων, από άποψη περιεχομένου, είναι η τεχνολογία για την αλλαγή του επιπέδου αυτοπροσδιορισμού του ατόμου. Το περιεχόμενο των εμπειριών του Λ. Ρον Χάμπαρντ (από την άποψη της τεχνολογίας) είναι στην ουσία καθολικής και επαναλαμβανόμενης φύσης. Ο σκοπός της αποστολής της Εκκλησίας της Σαηεντολογίας είναι να παραχωρεί σε κάθε άτομο, το οποίο έχει νιώσει μια εσωτερική ανάγκη επίτευξης μιας πνευματικής ταυτότητας, μια ευκαιρία να ακολουθήσει το μονοπάτι που άνοιξε ο Λ. Ρον Χάμπαρντ.
Ποια είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του χαρισματικού ηγέτη του κινήματος της Σαηεντολογίας που αποτελούν τη βάση πάνω στην οποία θα τον θεωρήσουμε θρησκευτικό ηγέτη;
Πρώτον, ο ιδρυτής του κινήματος έχει ανακαλύψει την πνευματική ουσία, την πνευματική γνώση που αφορά κάθε άτομο.
Δεύτερον, με τη βοήθεια αυτής της γνώσης, ο ιδρυτής έχει αναπτύξει έναν δρόμο για την προσωπική σωτηρία.
Τρίτον, η γνώση που δόθηκε στον ηγέτη ήταν πλήρης και είναι αδύνατον να υπάρξουν οποιεσδήποτε προσθήκες: τυχόν προσθήκες μόνο παραμορφώνουν τη γνώση και τη μετατρέπουν σε επιβλαβή γνώση. Από αυτό πηγάζει η ανάγκη για ειδική εποπτεία για να βεβαιωθεί κανείς ότι ακολουθούνται οι οδηγίες του ιδρυτή.
Τέταρτον, η επαφή με τις προσωπικές εμπειρίες και την προσωπικότητα του ιδρυτή, πράγματα που είναι παρόντα σε κείμενα και σε κινηματογραφήσεις, μεταμορφώνουν τον εσωτερικό κόσμο του οπαδού, μεταμορφώνουν την ταυτότητα του οπαδού και έχουν ως αποτέλεσμα μια σταθερή συνειδητοποίηση του εαυτού ως πνευματικής και αθάνατης πηγής.
Πέμπτον, ο ιδρυτής του κινήματος δεν μπορεί να αντικατασταθεί από οποιοδήποτε άλλο άτομο. Γι’ αυτόν τον λόγο ακόμη και ένα πολύ υψηλό πνευματικό επίτευγμα ενός μέλους της Εκκλησίας της Σαηεντολογίας δεν μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την εκ μέρους του μέλους απαίτηση να αποκτήσει θέση ιδρυτή ώστε να δημιουργήσει μια νέα εκδοχή του δόγματος, γιατί κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι αναλαμβάνει την εξουσία και την ισχύ του ιδρυτή.
Έκτον, με βάση το πνευματικό μήνυμα που έγραψε ο ιδρυτής, έχει εγκαθιδρυθεί ένα θρησκευτικό τάγμα στο οποίο η θέση του μέλους της ιεραρχίας εξαρτάται αποκλειστικά από τα πνευματικά του επιτεύγματα και από το πόσο σταθερά ασκεί την πνευματική πρακτική σ’ αυτό το τάγμα.
Έβδομον, η υπηρεσία της Εκκλησίας της Σαηεντολογίας είναι χτισμένη πάνω σε κείμενα του ιδρυτή και σε μαρτυρίες από εκείνα τα μέλη των οποίων οι ζωές έχουν βοηθηθεί από την εκκλησία και τα έργα του ιδρυτή.
Έτσι, ο ιδρυτής του κινήματος, ο χαρισματικός ηγέτης, έρχεται ως σωτήρας
Ι.ΙΙ. Σαηεντολογια: Το Θρησκευτικο Δογμα και η Ιερη Γνωση
Αρκετά θεμελιώδη Σαηεντολογικά θέματα μάς οδηγούν να θεωρήσουμε ότι το δόγμα της Σαηεντολογίας είναι θρησκευτικό. Πρώτα απ’ όλα, η πνευματική και η αιώνια ουσία είναι η έννοια με την οποία ένα άτομο πρέπει να ταυτίσει τον εαυτό του.
Το επόμενο θέμα είναι η ιστορία ή ένα μεμονωμένο περιστατικό (μια καταστροφή) που έκανε τον άνθρωπο να ξεχάσει την αληθινή του φύση, δηλαδή το θέμα της δουλείας του αληθινού αιώνιου εαυτού του είτε από τη φύση είτε από σκόπιμες δυνάμεις του κακού, πράγμα που είναι κάτι κλασικό για ένα θρησκευτικό δόγμα.
Η ύλη, η ενέργεια, ο χώρος και ο χρόνος δημιουργούνται από τον ισχυρό και αιώνιο εαυτό που έχει χάσει την επίγνωση της παντοδυναμίας του και βρίσκεται υπό τον έλεγχο των ίδιων των δημιουργημάτων του.
Κάποιες μαρτυρίες υπονοούν ότι η λήθη του εαυτού είναι το αποτέλεσμα της δραστηριότητας και της δημιουργικότητας του αιώνιου εαυτού. Άλλες μαρτυρίες (πιο ασαφείς) την περιγράφουν ως αποτέλεσμα προσωπικής μοχθηρίας που προκάλεσε καταστροφή σε ένα μεγάλο τμήμα του κατοικημένου σύμπαντος.
Σε κάθε περίπτωση, είτε πρόκειται για την απουσία του κακού είτε για την παρουσία ενός κακού δημιουργού, βλέπουμε το κλασικό θέμα της θρησκευτικής οντολογίας, όταν αναφερόμαστε στο θέμα της πτώσης και της λήθης της προγενέστερης πνευματικής δύναμης, καθώς και της λήθης της ίδιας της καταστροφής.
Η γνώση σχετικά με το άπειρο παρελθόν κάποιου, σχετικά με τα περιστατικά που συνέβησαν στο άτομο κατά τη διάρκεια των πολλών προγενεστέρων υπάρξεών του, δεν είναι απλώς γνώση. Είναι ιερή γνώση που κάνει το άτομο να κατανοήσει ξανά την πραγματική του θέση στο σύμπαν και του επιτρέπει κατά τη διαδικασία κατά την οποία επιχειρεί, να κατανοήσει τις προγενέστερες καταστροφές που υπέστη −μέχρι την κύρια, συμπαντικής σημασίας καταστροφή− για να ξαναζωντανέψει την αληθινή γνώση για τον εαυτό. Έτσι, η γνώση που αποκτήθηκε από το άτομο στη Σαηεντολογία, μέσα από μακράς διαρκείας μελέτη και επίγνωση της δικής του ιστορίας, είναι απελευθερωτική γνώση που φέρνει τη σωτηρία.
Η ιερή γνώση αλλάζει και μεταμορφώνει το άτομο που λαμβάνει τη γνώση. Η επίτευξη της πραγματικής ταυτότητας έρχεται μετά από την καταστροφή των εγγράμμων, που είναι τα εμπόδια με τη μορφή ψευδούς γνώσης του εαυτού του, δηλαδή με τη μορφή ψευδούς ταυτότητας. Η καταστροφή των εσωτερικών εμποδίων που έχουν μπει στον δρόμο προς την κατανόηση του δικού του αληθινού αιώνιου εαυτού, επιτυγχάνεται με τη βοήθεια ενός ώντιτορ, κάποιου που ακούει, (από το λατινικό audire, ακούω), ο οποίος είναι ταυτόχρονα λειτουργός και φύλακας του μονοπατιού προς την ιερή γνώση. Η τεχνική των ερωτήσεων και απαντήσεων στο ώντιτινγκ θυμίζει τις διαδικασίες απόκτησης της ιερής γνώσης, πράγμα που είναι χαρακτηριστικό των παραδόσεων που θεωρούν ότι το μόνο που μπορεί να γίνει για έναν μαθητή (ή ερευνητή της αλήθειας) είναι να μπορεί να φτάσει μέχρι το κατώφλι της αληθινής επίγνωσης. Η ίδια η επίγνωση και κατανόηση της αληθινής φύσης των πραγμάτων είναι κάτι που ο αναζητητής πρέπει να βρει μόνος του. (Παρόμοιες τεχνικές για την κατανόηση του αληθινού εαυτού μπορεί να συναντήσει κανείς στις «πνευματικές ασκήσεις» του Ιγνάτιου Λογιόλα, σε πνευματικά σχολεία της Ανατολής, στον Ζεν Βουδισμό −με τα κόαν− και στις χασιδικές ιστορίες.)
Οι παραλληλισμοί που δείχτηκαν παραπάνω, χωρίς να μειώνουν τη μοναδικότητα της πνευματικής συνεισφοράς της Σαηεντολογίας στον παγκόσμιο θησαυρό των πνευματικών εμπειριών, μας βοηθούν να είμαστε βέβαιοι, πρώτα απ’ όλα, για το θρησκευτικό υπόβαθρο της Σαηεντολογίας και, δεύτερον, για το πνευματικό δυναμικό της Σαηεντολογίας, όχι μόνο ως θρησκευτικό κίνημα, αλλά ως θρησκευτικό τάγμα. Το τελευταίο είναι ιδιαίτερα σημαντικό, γιατί η εμφάνιση των ταγμάτων είναι εφικτή ως αποτέλεσμα της επίλυσης είτε οργανωτικών θεμάτων είτε ζητημάτων θρησκευτικού και εκπαιδευτικού χαρακτήρα. Το θρησκευτικό τάγμα ως τρόπος επίλυσης καθαρά οργανωτικών προβλημάτων –όπως δείχνει η ιστορία των θρησκευτικών κινημάτων– έχει μικρή διάρκεια ζωής, ενώ τα τάγματα που σχηματίζονται γύρω από μια καλά ανεπτυγμένη τεχνολογία πνευματικής εκπαίδευσης αποδεικνύεται ότι αντέχουν στον χρόνο. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως παράδειγμα το τάγμα των Ιησουιτών, το οποίο έφτιαξε ο ιδρυτής του, ο Ιγνάτιος Λογιόλα, γύρω από την «πρακτική εφαρμογή των πνευματικών ασκήσεων». Η ικανότητα του τάγματος να λύσει πολυάριθμα πρακτικά προβλήματα είναι η συνέπεια της πνευματικής, θρησκευτικής πρακτικής. Η βάση της σταθερότητας του τάγματος των Ιησουιτών είναι η πιστή προσήλωση στην τεχνολογία των «πνευματικών ασκήσεων». Παρομοίως, ο πυρήνας του τάγματος της Εκκλησίας της Σαηεντολογίας έχει σταθερότητα, λόγω της ιδιαίτερης πνευματικής τεχνολογίας εύρεσης του αληθινού εαυτού, που είναι το κέντρο του θρησκευτικού δόγματος και της ιερής γνώσης. Επομένως, το πρόβλημα της διατήρησης της ιερής γνώσης είναι ένα σημαντικό στοιχείο της Εκκλησίας της Σαηεντολογίας.
