Η κατανόηση του Απόλυτου είναι στο κέντρο πολλών θεολογικών συστημάτων. Για να συζητήσουμε αυτό το θέμα, δεν πρέπει να βασιστούμε μόνο στον γραπτό λόγο, αλλά και στις προφορικές μαρτυρίες.
Εξετάζοντας μερικά από τα χαρακτηριστικά της έννοιας που προσδίδει στο Απόλυτο η Σαηεντολογία, τα συγκρίνουμε με τις σταθερές αντιλήψεις για το Απόλυτο οι οποίες διαμορφώνονται σε άλλα θεολογικά συστήματα.
IV.I. Προσωπικη ή Απροσωπη Υπαρξη
Η υψηλοτέρου επιπέδου ύπαρξη, ή το Απόλυτο, είναι απρόσωπη στη φύση, είναι μια κατάσταση της ύπαρξης και του προσωπικού πνευματικού όντος και αυτών των δημιουργιών που προκύπτουν ως αποτέλεσμα του δημιουργικού παιχνιδιού που παίζεται με τον παντοδύναμο και αιώνιο εαυτό.
IV.ΙΙ. Συνεχεια ή Ασυνεχεια της Συμπεριφορας Αναμεσα στο Φυσικο Συμπαν (ΜΕΣΤ) και στο Πνευματικο Ον
Παρόλο που αυτό το πρόβλημα δεν τίθεται στη γενική του μορφή και ως τέτοιο δεν παρουσιάζει ενδιαφέρον για την πνευματική πρακτική, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε με μεγάλη πιθανότητα ότι οι σχέσεις μεταξύ του δημιουργού και του δημιουργημένου κόσμου (που αποτελείται από Ύλη, Ενέργεια, Χώρο και Χρόνο, που σχηματίζει το ακρωνύμιο ΜΕΣΤ, από τις αγγλικές λέξεις Matter, Energy, Space και Time) διακόπτονται, δηλαδή μεταξύ τους δεν υπάρχει μια συνεχής βαθμιαία μετάβαση. Όσο για το Απόλυτο (στον βαθμό που αυτό το αφηρημένο, από την πρακτική οπτική γωνία, θέμα παρουσιάζει ενδιαφέρον) θεωρείται ως ενυπάρχουσα ουσία, η οποία μπορεί να επιτευχθεί από το Πνευματικό Ον και είναι το αποτέλεσμα που περιμένει κάθε άτομο το οποίο κάνει την προσωπική του πορεία πάνω στη Γέφυρα προς την Πλήρη Ελευθερία.
IV.III. Το Προβλημα της Αποκαλυψης στη Σαηεντολογια
Στη Σαηεντολογία η αποκάλυψη δίνεται μια φορά και πλήρως από την προσωπικότητα, τη ζωή και τα κείμενα του Λ. Ρον Χάμπαρντ. Επομένως, το καθήκον των μελών της εκκλησίας είναι να μελετήσουν και να εφαρμόσουν το μήνυμα του Λ. Ρον Χάμπαρντ. Εδώ είναι η βάση για τις συνεχείς παραπομπές σε δηλώσεις και κείμενα του Λ. Ρον Χάμπαρντ. Η λειτουργία και ο ρόλος των κειμένων του Λ. Ρον Χάμπαρντ κατά το κήρυγμα, την υπηρεσία και την καθημερινή πρακτική των λειτουργών και όσων συμμετέχουν στην εκκλησία έχουν τον ρόλο της Αποκάλυψης.
IV.IV. Προφορικη και Μη-Προφορικη Κατανοηση του Απολυτου
Για τη Σαηεντολογία η μη-προφορική κατανόηση του Απόλυτου είναι χαρακτηριστική για την αποφατική θεολογία. Η αποφατική κατανόηση του Απόλυτου συνδέεται με τον επίσημο πρακτικό χαρακτήρα της πνευματικής παράδοσης της Σαηεντολογίας που μάλλον παραθέτει πώς να το φτάσει κανείς παρά το περιγράφει. Το ταξίδι προς υψηλότερες καταστάσεις της συνείδησης, το οποίο έχει αυστηρή μορφή, συναντάται μόνο στην αποφατική θεολογία. Χαρακτηριστικό για την αποφατική θεολογία είναι η υπόθεση ότι υπάρχει βασική αδυναμία περιγραφής με λόγια των υψηλότερων καταστάσεων συνείδησης. Επιπλέον, υποτίθεται ότι τα λόγια το μόνο που κάνουν είναι να αλλοιώσουν την εμπειρία του Απόλυτου. Η Σαηεντολογία είναι ένα κλασικό παράδειγμα ενός αποφατικού θρησκευτικού συστήματος.
Michael A. Sivertsev, Διδάκτορας Φιλοσοφίας
Μόσχα
Ιούλιος 1995
